понедельник, 15 декабря 2008 г.

უსათაურო



რამდენი ქათამი იარსებებდა ქვეყანაზე ადამიანებმა რომ კვერცხის გემო არ იცოდნენ და ყველა კვერცხიდან ყვითელგულა წიწილები იჩეკებოდნენ... რამდენი ადამიანი იარსებებდა ქვეყანაზე ყველა ის ნაყოფი რომ იბადებოდეს რომლიც კი ოდესმა ჩასახულა ან ჩაისახება...რამდენი ბავშვი იარსებებდა ქვეყანაზე ადამანი რომ არ იზრდებოდეს და სულ ბავშვად რჩებოდეს..ოდესღაც როცა ღმერთმა შექმნა ადამიანი... არა ადამიანი კი არა ბავშვი შეუქმნავს, პატარა უმწიკვლო ბავშვი, ოქროსფერი თმით და ბროწეულისფერი ლოყებით, უფლისგან უზარმაზარი საჩუქარი მიუღია მარადიული ბავშვობა, ვერ მოფრთხილებია ბავშვი საჩუქარს, ღმერთს იგი წაურთმევია და სანაცვლოდ გაზრდა უსახსოვრია.. ბავშვობა დაკარგულ გაზრდილი ბავშვისთვის უფალს ადამი უწოდებია, შემდეგ მისი ნეკნისგან ევაც შეუქმნავს, და მერე...
მერე _ ცთუნება
მერე _ გამოძევება, სამარადისო ბედნიერების დაკარგვა
მერე _ ცხოვრება
მერე _ სიკვდილი
მერე _ შთამომავლობა
მერე _ შური
მერე _ ბოღმა
მერე _ განცხრომა
მერე _ სიამოვნება
მერე _ ცოდვა
მერე _ სინანული
მერე _ ომი
მერე _ ბოროტება
მერე _ ავადმყოფობა
მერე _ კიდევ სიკვდილი
მერე _ დანაშაული
მერე _ პასუხისგება
ერე _ სიყვარული
მერე – ქორწინება
მერე _ შვილები
მერე _ ცოდვა, დიდი ცოდა, ეკლესია სანთელი მონანიება..მერე _ კიდევ ცოდვა ისევ სინანულიყველა მოკვდავის გაუაზრებელი, ქვეცნობიერი სინანული:მარადიული ბავშვობის, სამარადისო ბედნიერების დაკარგვის მარადიული წუხილი..ყველა მოკვდავის ჩუმი, მინაპერწკლებული იმედი: სიკვდილის შემდეგ მარადიული ბავშვობის პოვნა.სიკვდილი უბრალო შარა გზა, საცალფეხო, ბეწვის ხიდი ყოფილა გაკიდებული ამ ქვეყანასა და მარადიული ბავშვობის ქვეყანას შორის..ამ ქვეყნის ცხოვრება უბრალო მზადებაა იმ ქვეყნის დასაბრუნებლად ოდესღაც რომ დავკარგეთ..ყველაზე სუფთა და სპეტაკი ბავშვია, ანგელოზის დარი..
რამდენი ადამიანი იარსებებდა ქვეყანაზე ყველა ის ნაყოფი რომ იბადებოდეს რომლიც კი ოდესმა ჩასახულა ან ჩაისახება...

Комментариев нет:

Отправить комментарий